Muamele yoluyla sahip olunan, ticaret ve kazanç sağlamak için saklanan malın, farz ihtiyat gereği, birkaç şartla zekâtı verilmelidir. Onun zekâtı ise kırkta birdir.

1- Sahibi baliğ ve akıllı olmalıdır.

2- Mal, (nisap miktarına erişmeli) en azından sikkeli 15 miskal altın veya 105 miskal gümüş değerinde olmalıdır.

3- Onunla ticaret yapmayı kastettiği zamandan bir yıl geçmelidir.

4- Bir yıl boyunca onunla ticaret etme niyetinde baki kalmalı; dolayısıyla yılın ortasında maksadından vazgeçer ve örneğin, onun masrafları için harcamak isterse, onun zekâtını vermesi gerekmez.

5- Malın sahibi yılın tamamında onu kullanma imkânına sahip olmalıdır.

6- Yıl boyunca, sermaye miktarı veya daha fazla bir fiyata alıcısı olmalıdır. Dolayısıyla eğer yılın bir bölümünde sermaye miktarına alıcı olmazsa, zekâtını vermek farz değildir.